کودک هرکاری که نظر شما را جلب کند مجدد تکرار خواهد کرد مانند
فحش
گریه
جیغ
زدن خود
و در کل هر واکنش خاصی که از شما ببیند.
پس در مقابل او نقطه ضعف نشان ندهید.
در رفتار با کودکی که فحش می‌دهد فراموش نکنید که نوع رفتار شما بر فرزندتان تاثیر ویژه‌ای دارد. اگر شما در موقعیت‌هایی مثل رانندگی، جر و بحث‌‌های خانوادگی، تماشای فوتبال و… فحش بدهید، احتمالا #فرزندتان نیز این کار را تکرار خواهد کرد. این که به #فرزندتان بگویید: «این کلمات مخصوص ما بزرگ‌ترهاست. بنابراین من می‌تونم چنین حرف‌هایی بزنم اما تو حق نداری به زبون بیاریشون»، برای حل مشکل کافی نیست. بچه‌ها می‌خواهند مثل بزرگ‌ترها باشند و از کارهای شما تقلید می‌کنند. دقت کنید اولین خط دفاعی در برابر فحش‌دادن کودکان باید تغییر زبان و لحن خود شما باشد. اگر کنترل خشم خوبی را به فرزندتان نشان دهید و بدون فحش‌دادن، احساسات خود را ابراز کنید، فرزند شما نیز یاد می‌گیرد که چگونه این کار را انجام دهد.
همچنین بهتر است در مواجهه با بددهنی کودک به الگوهای دیگر او توجه کنید. برای مثال راه‌های دیگری وجود دارد که فرزندتان ممکن است در معرض زبان نامناسب قرار گیرد (مانند انیمیشن‌ها و بازی‌های آنلاین و…). بهتر است کودک در معرض محیط‌هایی قرار دهید که کاملا تاییدشده و تحت نظارت متخصصان هستند .
💕
پيامبرخدا صلي الله عليه و آله:
🍃🌸 مِهر خداوندى از آنِ كسى باد كه فرزند خود را در نيكو شدنش يارى دهد.
روايتگر حديث مى گويد: به حضرت عرض كردم: چگونه مى تواند او را در نيكو شدنش يارى دهد؟
حضرت فرمودند:
🔸كارى را كه بآسانى انجام داده است از وى بپذيرد؛
🔹 از كارى كه انجام دادن آن برايش سخت است درگذرد؛
🔸او را به كارى بيش از توانش وا ندارد؛
🔹 و وى را نادان نپندارد
پیامبر صلی الله علیه وآله:
«بهترین شما کسی است که
رفتار او با خانواده اش نیکوتر
باشد و من در نیکی به خانواده ام
بهترین هستم.»
السلام علیک یا رسول‌الله
🔰 تأثیر فرزند بزرگ‌تر بر تربیت فرزندان
💠 در خانواده‌های پرجمعیت، پدر و مادر فقط فرزندان بزرگ‌تر را تربیت می‌کنند؛ اما تربیت فرزندان بعدی اکثراً در جوّ محیطی که با حضور فرزندان بزرگ‌تر شکل می‌گیرد صورت می‌پذیرد.
💠 به عبارت دیگر: بسیاری از روش‌ها و آدابی که فرزندان کوچک‌تر باید بدانند، در جوّ تربیتی موجود در خانه از طریق فرزندان بزرگ‌تر به کوچک‌ترها منتقل می‌شود؛ به این صورت که فرزندان کوچک‌تر با الگوگیری از رفتار و گفتار برادران و خواهران بزرگ‌تر خود، بسیاری از موارد تربیتی را می‌آموزند، لذا مواردی که لازم است پدر و مادر تذکر دهند، کم‌تر خواهد بود.
💠 در نتیجه زیاد بودن فرزندان، کیفیت تربیت آن‌ها را کاهش نمی‌دهد؛ بلکه اگر والدین اصل توان تربیتی را داشته باشند، زیادی فرزندان مشکلی ایجاد نمی‌کند؛ چون کوچک‌ترها بسیاری از موارد تربیتی را به صورت خودکار از بزرگ‌ترها فرامی‌گیرند.